காசேதான் கடவுளடா...

பணம் இல்லாமல் வாழ்க்கை இல்லை. ஆனால், பணமே வாழ்க்கையாகி விடுவதுமில்லை'

- இது, இருபத்தி ஐந்து ஆண்டுகளுக்கு முன் அன்றைய தலைமுறைக்கு சர்வ சாதாரணமாக வழங்கப்பட்ட அறிவுரை.

இன்றைக்கு இதைச் சொன்னால்...அவர்களை ஏற, இறங்க பார்க்க ஆரம்பித்து விடுவார்கள். காரணம் பணம் மட்டுமே தான் வாழ்க்கை என இன்றைய தலைமுறையினருக்கு போதிக்கப்படுகிறது. அவர்களுக்கும் அதுதான் மிகவும் பிடித்து இருக்கிறது.

வித,விதமான உடைகள்,லேட்டஸ்ட் மாடல் செல்போன்கள், கார், பங்களா...என்று நம் வாழ்க்கையை ஆடம்பரங்கள் ஆக்கிரமித்து கொண்டே இருக்கின்றன. ஆனால், அதன் எதிர்விளைவாக சத்தமில்லாமல் மிகப்பெரிய சதியே நடந்து கொண்டு இருக்கிறது....அது, உறவுச் சீர்குலைவு!

இங்கே எப்போதோ படித்த ஒரு சம்பவம் நினைவுக்கு வருகிறது...

'மிடில் கிளாஸ் மாதவன்' என வாழ்ந்து கொண்டிருக்கும் அவர், தனக்கு promotion  கிடைத்ததும் ஆசை ஆசையாக புத்தம் புதிய கார் ஒன்றை வாங்கி வாசலில் நிறுத்தினார். அதில் உள்ள வசதிகளையும், விலை குறைத்து வாங்கிய சாமர்த்தியத்தையும் மனைவியிடம் பிரஸ்தாபித்துக் கொண்டு இருந்தார். இந்தச் சந்தர்ப்பத்தில் அவர்களின் ஏழு வயது மகன், ஓடிப் போய் காரில் எதையோ கிறுக்க...வந்ததே மாதவனுக்கு கோபம். கையில் கிடைத்ததைக் கொண்டு பையனை விளாசிவிட்டார். பையனின் விரல்கள் வீங்கி விட, டாக்டரிடம் ஓடினார்கள். கடைசியில் சுண்டு விரலை அகற்ற வேண்டியதாயிற்று.

மறுநாள் காலையில், 'காரில் அப்படி என்னதான் கிறுக்கினான்' என்று மாதவன் போய்ப் பார்த்த பொது அங்கே கிறுக்கலாக எழுதப்பட்டு இருந்தது-

'டாடி, ஐ  லவ் யு  வெரி மச்!'

வெட்கித் தலை குனிந்தார் அவர்.

இன்றைக்கும் நாம் எல்லார் வாழ்விலுமே வெற்றியின் அளவுகோலே...பணமாகத்தான் இருக்கிறது. தாய், தந்தை, அண்ணன், தம்பி, தங்கை,கணவன்,அண்டை வீட்டார், நண்பர்கள், பிள்ளைகள் என்று எல்லாரிடமுமே  ஒருவித எதிர்பார்ப்புடனேயே பழகுகின்ற  பாங்கும் அதிகரித்து, மனித மதிப்பீடுகள் குறைந்து கொண்டே வருகின்றன என்பதை அறியாதவர்களல்ல நாம்.

பணம் தேவை தான். அதற்காக ஓடித்தான் ஆகவேண்டும். ஆனால், ஓட்டத்திற்கு நடுவே ஓய்வு எடுப்பது போல, மனித உறவுகளுக்கு சற்றே மதிப்பளிக்கும்  போது...நம் ஓட்டம் தடைப் படத்தானே செய்யும். ஆனால் அதுவே நம் தொடர் ஓட்டத்துக்கு recharge  ஆகவும் அமையும்.

இளைப்பாறி ஓடக் கற்றுக்கொள்வோம்...கற்றுக் கொடுப்போம் - எதிர்கால தலைமுறைக்கும்!